Op de fiets naar Sumatra voor de tijger

Koen van Huut (32) reist op de fiets van Leiden naar Sumatra om geld in te zamelen voor de Sumatraanse tijger. In dit avontuur combineert hij zijn liefde voor fietsen met zijn liefde voor grote (en kleine) katten. Koen heeft een jaar uitgetrokken voor de tocht, die 20.000 kilometer beslaat en door ruim twintig landen voert.

“Op 1 januari 2015 keek ik uit het raam en vroeg ik me af wat het komende jaar zou gaan brengen en welke droom ik graag wilde laten uitkomen. Ik kwam erop uit dat ik weg wilde uit de alledaagse sleur. Ik wilde meer van de wereld zien, avonturen beleven, nieuwe dingen ontdekken en mensen ontmoeten.

Tijgers steunen

Omdat ik nog nooit in Azië was geweest, trok dat werelddeel me erg aan. In het blad Panda las ik over de Sumatraanse tijger en hoe die met uitsterven wordt bedreigd. Toen heb ik contact gezocht met WNF. Door sponsors te werven voor mijn tocht, wilde ik zoveel mogelijk geld inzamelen om de tijgers te steunen.

Mijn route had ik al in grote lijnen uitgestippeld. Vanaf Duitsland al fietsend de Donau volgen tot aan de Zwarte Zee. Langs de westkant van de Zwarte Zee naar Istanbul, dan via de Zijderoute richting Tadzjikistan en vervolgens vanaf Kazachstan met het vliegtuig naar Sri Lanka. Op de fiets door Nepal, Laos, Cambodja en Vietnam, om te eindigen op Sumatra om een tijgerproject van WNF te bezoeken.

Vrijheid en gastvrijheid

Het begin van mijn tocht was zwaar, omdat ik al het bekende achter moest laten. Maar inmiddels heb ik daar geweldige nieuwe ervaringen voor teruggekregen. In Iran is de gastvrijheid bijvoorbeeld zo groot dat je altijd wordt uitgenodigd voor thee of een maaltijd. Als de mensen horen dat je in een tent slaapt, word je naar binnen getrokken om bij hen thuis te overnachten.

Het mooie aan reizen met de fiets is dat je vrij bent om te gaan en te slapen waar je wilt. Zo heb ik in een nationaal park in Iran onder de sterrenhemel gelegen, ver van de bewoonde wereld. In Cappadocië kampeerde ik aan de rand van een vallei en werd ik ‘s morgens wakker met tientallen luchtballonnen om me heen.

Wakker van de jagers

Soms is het moeilijk, bijvoorbeeld als je je ziek voelt of hulp nodig hebt in een land waar niemand je taal spreekt. Een beangstigende ervaring had ik in Armenië, waar ik middenin de nacht wakker werd van jagers. Die waren in het bos om mij heen aan het schieten. Toen zat ik wel even rechtop in mijn tent.

Gelukkig maak ik vooral positieve dingen mee. Ik ontmoet veel vriendelijke en interessante mensen en beleef elke dag iets nieuws. Ook ben ik blij dat ik met mijn tocht aandacht kan vragen voor de Sumatraanse tijger en de noodzaak om dit prachtige dier te beschermen.”

Koen's blog is te lezen op zijn site www.vanhuutnaarher.com